ایلیا داودی نامقی

وبلاگ شخصی

ایلیا داودی نامقی

وبلاگ شخصی

ایلیا داودی نامقی

ایلیا داودی نامقی هستم، ساکن تهران، زبان فرانسه خوانده ام و به ادبیات، هنر، سیاست، روانشناسی و خیلی چیزهای دیگر علاقه مندم، علاقه اصلیم اما سینماست،فیلم نگاه میکنم و به شما هم توصیه میکنم فیلم نگاه کنید، نه اینکه فقط ببینید، نگاه کنید، درباره فیلمها بخوانید و بنویسید. من هم سعی میکنم همین کار را بکنم

طبقه بندی موضوعی

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «یک مکان آرام» ثبت شده است

چگونه میتوان در دنیایی زندگی کرد که ایجاد کوچکترین صدا منجر به مرگ شما میشود؟
این ایده فیلم «مکان ساکت» است. در دنیایی آخر الزمانی موجوداتی بیگانه به روی زمین هجوم آورده اند که نابینا هستند اما حس شنوایی فوق العاده ای دارند و با کوچکترین صدایی شمارا شکار میکنند. با اینکه ایده فیلم زیباست اما میتوانست با کمی بی سلیقگی به فیلمی درجه چندم، حوصله سر بر و اثری در ادامه هزاران فیلم بی مزه و مزخرف ژانر ترسناک تبدیل شود. در «مکان ساکت» اما جان کرازینسکی به همراه نویسندگان هوشمندانه خانواده ای را در بطن این جهنم آرام قرار میدهند. خانواده ای که تمام تلاش خود را میکنند تا در کنار هم بمانند و از هم محافظت کنند. خانواده ای که بر حسب اتفاق دختر ناشنوایی هم دارد، دختری که رابطه اش در اثر یک فاجعه رخ داده برای خانواده با پدر خود تیره شده و حال هم باید با شیاطین هولناک دنیای بیرون دست به گریبان باشد و هم با شیاطین درون خودش. همین ظرایف این فیلم را از صرف فیلمی متعلق به بدنه ژانر وحشت خارج و به فیلمی درگیرکننده و احساسی بدل میکند. آنجا که المانهای وحشت برای همه ما تکراری و نخ نما شده درگیری حسی ما با خانواده ای در بطن حوادث خطرات را بالا برده و گریبان ما را تا انتها محکم نگه میدارد تا از مقابل صفحه نمایش جم نخوریم. شاید این نکته که جان کرازینسکی کارگردان/بازیگر و امیی بلانت در واقعیت هم زن و شوهر هستند و این واقعیت که جان کرازینسکی سخت تلاش کرد تا بازیگر ناشنوایی را برای نقش دختر به کار بگیرد همان جزئیاتی باشند که این فیلم را متمایز از فیلمهای دیگر این ژانر میکند.

امتیاز: 4 از 5

  • محمد داودی نامقی